دنیای ارزهای دیجیتال برای مشاوران مالی

کریپتو تنها یک کلاس دارایی نیست – بلکه یک جهان دارایی است

موسسه Moody’s اخیراً هشدار داده است که بلاکچین‌های عمومی ممکن است برای سرمایه‌گذاران نهادی خطرآفرین باشند. همزمان، صندوق‌های ETF بیت‌کوین در ایالات متحده با ورود میلیاردها دلار سرمایه روبه‌رو شده‌اند. این نشان‌دهنده آغاز تغییری است که مدت‌ها مورد انتظار بود، اما پتانسیل واقعی ارزهای دیجیتال فراتر از صرفاً در معرض بیت‌کوین بودن است. کریپتو تنها یک کلاس دارایی نیست، بلکه یک جهان دارایی شامل استراتژی‌های تولید بازده، سرمایه‌گذاری‌های جهت‌دار و فرصت‌های مشابه صندوق‌های پوشش ریسک است. بیشتر نهادها هنوز در حال تجربه سطحی از پتانسیل‌های واقعی موجود هستند.

سرمایه‌گذاران نهادی ممکن است با کنار گذاشتن نگاه تک‌بعدی به کریپتو و شناخت سه بخش متفاوت شامل استراتژی‌های تولید بازده، سرمایه‌گذاری‌های جهت‌دار و استراتژی‌های جایگزین، پروفایل ریسک-بازده خود را بهبود بخشند.

استراتژی‌های تولید بازده

مشابه درآمد ثابت سنتی، استراتژی‌های تولید بازده، ریسک بازار محدودی با نوسان کم ارائه می‌دهند. استراتژی‌های معمولی شامل صندوق‌های بازار پول توکنایزد شده که بازده‌های سنتی را کسب می‌کنند و رویکردهایی که با اکوسیستم مالی غیرمتمرکز کریپتو در تعامل هستند و بازده‌های جذابی بدون ریسک مدت زمان یا اعتبار سنتی ارائه می‌دهند.

این استراتژی‌های تولید بازده کریپتو ممکن است نسبت‌های شارپ جذابی داشته باشند که با ریسک پرمیای اوراق با بازده بالا رقابت می‌کنند، اما با مکانیزم‌های متفاوت. به عنوان مثال، بازده‌ها می‌توانند از طریق مشارکت در پروتکل، فعالیت‌های وام‌دهی و وام‌گیری، استراتژی‌های آربیتراژ نرخ تأمین مالی و تأمین نقدینگی کسب شوند. برخلاف اوراقی که در محیط‌های افزایش نرخ با فرسایش اصل سرمایه مواجه هستند، بسیاری از استراتژی‌های تولید بازده کریپتو عمدتاً به‌طور مستقل از سیاست‌های بانک مرکزی عمل می‌کنند و تنوع واقعی پرتفوی را دقیقاً در زمانی که بیشترین نیاز به آن است فراهم می‌کنند. با این حال، هیچ چیز به‌صورت رایگان به‌دست نمی‌آید. استراتژی‌های تولید بازده کریپتو شامل ریسک‌هایی است، که عمدتاً حول محور بلوغ و امنیت پروتکل‌ها و پلتفرم‌هایی است که یک استراتژی با آن‌ها در تعامل است.

راه‌های پذیرش نهادی

راه‌های پذیرش نهادی معمولاً با سه رویکرد متمایز همراه با پروفایل‌های مختلف سرمایه‌گذار است:

• نهادهای ریسک‌گریز با استراتژی‌های تولید بازده شروع می‌کنند که مواجهه مستقیم با بازار را محدود می‌کنند در حالی که بازده‌های جذابی را به‌دست می‌آورند. این نقاط ورودی به سرمایه‌گذاران سنتی این امکان را می‌دهند که از بازده‌های منحصربه‌فرد موجود در اکوسیستم کریپتو بهره‌مند شوند بدون اینکه نوسانات مربوط به مواجهه جهت‌دار را تحمل کنند.
• نهادهای جریان اصلی اغلب با رویکرد بیت‌کوین‌محور شروع می‌کنند و سپس به تدریج به دارایی‌های دیگر متنوع می‌شوند. شروع با بیت‌کوین یک روایت آشنا و وضوح نظارتی موجود را فراهم می‌کند قبل از اینکه به استراتژی‌ها و دارایی‌های پیچیده‌تر گسترش یابد.
• بازیکنان پیچیده مانند دفترهای خانوادگی و مدیران دارایی تخصصی از ابتدا کل اکوسیستم کریپتو را بررسی می‌کنند و استراتژی‌های جامعی می‌سازند که از کل طیف فرصت‌ها در سراسر طیف ریسک بهره می‌برند.

با اینکه Moody’s به خطرات پروتکل اشاره کرده است، اما این روایت ممکن است موسسات را از لایه بازده کریپتو دور کند. در حالی که دارایی‌های مبتنی بر بلاکچین خطرات فنی را معرفی می‌کنند، این خطرات اغلب شفاف و قابل ممیزی هستند و خطرات احتمالی اشخاص متقابل در امور مالی سنتی را ندارند.

قراردادهای هوشمند، به عنوان مثال، سطوح جدیدی از شفافیت را ارائه می‌دهند. کد آن‌ها می‌تواند ممیزی شود، تحت آزمون فشار قرار گیرد و به‌طور مستقل تایید شود. این بدان معناست که ارزیابی ریسک می‌تواند با فرضیات کمتر و دقت بیشتری نسبت به موسسات مالی با مواجهه‌های خارج از ترازنامه انجام شود. پلتفرم‌های بزرگ مالی غیرمتمرکز اکنون تحت چندین ممیزی مستقل قرار می‌گیرند و ذخایر بیمه قابل توجهی نگهداری می‌کنند. دست‌کم به‌طور جزئی، خطرات در محیط بلاکچین عمومی که Moody’s در مورد آن هشدار داده بود را کاهش داده‌اند.

در نهایت، سرمایه‌گذاران نهادی باید اصول سرمایه‌گذاری سنتی را به این کلاس‌های دارایی جدید اعمال کنند و در عین حال فرصت‌های گسترده در دارایی‌های دیجیتال را به رسمیت بشناسند. پرسش این نیست که آیا باید به کریپتو تخصیص داد یا خیر، بلکه این است که کدام بخش‌های خاص از جهان دارایی‌های کریپتو با اهداف پرتفوی خاص و تحمل ریسک همخوانی دارند. سرمایه‌گذاران نهادی در موقعیت خوبی قرار دارند تا استراتژی‌های تخصیص سفارشی ایجاد کنند که از ویژگی‌های منحصر به فرد بخش‌های مختلف اکوسیستم کریپتو بهره‌برداری کنند.

پرسش از کارشناس

پرسش: در حال حاضر، چه استراتژی‌های تولید بازدهی به‌صورت زنجیره‌ای توسط نهادها استفاده می‌شود؟

پاسخ: استراتژی‌های امیدوارکننده شامل استراتژی‌های بدون نوسان قیمتی هستند، به این معنا که نسبت به حرکات قیمتی خنثی هستند. این شامل آربیتراژ بین صرافی‌های متمرکز و غیرمتمرکز، کسب نرخ تأمین مالی و وام‌دهی کوتاه‌مدت در میان استخرهای نقدینگی پراکنده است که بازده خالص ۷-۱۵٪ بدون مواجهه با بازار گسترده‌تر تولید می‌کند.

پرسش: چه ویژگی‌های ساختاری از دیفای باعث کارایی بیشتر در استفاده از سرمایه نسبت به مالی سنتی می‌شود؟

پاسخ: ما دوست داریم دیفای را به‌عنوان “بازارهای زنجیره‌ای” تصور کنیم. بازارهای زنجیره‌ای کارایی سرمایه را از طریق حذف واسطه‌ها، امکان‌پذیر ساختن استراتژی‌های برنامه‌پذیر و ارائه دسترسی در لحظه به داده‌های زنجیره‌ای باز می‌کنند. برخلاف مالی سنتی که سرمایه اغلب به‌دلیل پردازش گروهی، تأخیرهای متقابل یا سیستم‌های مبهم بی‌حرکت می‌ماند، بازارهای زنجیره‌ای دنیایی را فراهم می‌کنند که در آن نقدینگی می‌تواند به‌صورت پویا در پروتکل‌ها بر اساس معیارهای ریسک و بازده قابل‌اندازه‌گیری هدایت شود. ویژگی‌هایی مانند ترکیب‌پذیری و دسترسی بدون مجوز امکان‌پذیر می‌سازد که دارایی‌ها به‌صورت بلادرنگ مستقر، متوازن یا برداشت شوند و اغلب با محافظت‌های خودکار. این معماری از استراتژی‌هایی حمایت می‌کند که هم چابک و هم شفاف هستند، به‌ویژه برای نهادهایی که بهینه‌سازی در میان استخرهای نقدینگی پراکنده یا مدیریت مواجهه با نوسانات را انجام می‌دهند.

پرسش: یک نهاد ریسک‌گریز چگونه باید به بازده زنجیره‌ای نزدیک شود؟

پاسخ: بسیاری از نهادها که دیفای را بررسی می‌کنند اولین قدم با احتیاط را با ارزیابی استراتژی‌های غیرجهت‌دار مبتنی بر استیبل‌کوین برداشته‌اند که هدف آن‌ها ارائه بازده‌های پایدار با مواجهه محدود بازار است. این رویکردها اغلب حول حفظ سرمایه و شفافیت طراحی شده‌اند و زیرساخت‌هایی دارند که از نظارت بر ریسک زنجیره‌ای، راه‌گذرهای سفارشی و نگهداری امن پشتیبانی می‌کنند. برای شرکت‌هایی که به دنبال تنوع در بازده بدون ریسک مدت زمان مربوط به درآمد ثابت سنتی هستند، این استراتژی‌ها به‌عنوان یک نقطه ورودی محافظه‌کارانه به بازارهای زنجیره‌ای جذابیت پیدا می‌کنند.