سهام توکنیزه‌شده هنوز جواب نداده‌اند

یکی از ویژگی‌های فناوری‌های نوین این است که در ابتدا اغلب از فناوری‌های قبلی ضعیف‌تر هستند. به یاد دارم در اواخر دهه ۹۰ میلادی، وقتی که در آپارتمانم نشسته بودم و سعی می‌کردم سی‌دی‌هایم را به فایل‌های MP3 تبدیل کنم، اما یکشنبه شب با یک خرابی هارد دیسک مواجه شدم و تمام داده‌هایم را از دست دادم. در آن لحظه به خودم گفتم “چرا این کار را می‌کنم؟” و بسیاری از خریداران اولیه سهام توکنیزه شده نیز همین حس را دارند. سپس هفته بعد دوباره همان کار را تکرار کردم، چون به کندی یاد می‌گیرم.

اگر موسیقی دیجیتال با Napster و دستگاه Rio PMP-300 شروع و پایان یافته بود، می‌توانستیم آن را فراموش کنیم. اما چنین نشد. بهتر شد و اکنون به بخشی از زندگی روزمره ما تبدیل شده است. همین الگو را در مورد سهام توکنیزه شده خواهیم دید.

سهام توکنیزه شده امروز در مقایسه با بازارهای سنتی کمتر پیشرفته هستند. برای درک بهتر از آنچه در دسترس است، شرایط و ضوابط هشت سرویس زنجیره‌ای مختلف که دارایی‌های توکنیزه شده را ارائه می‌دهند را بررسی کردم. بیشتر آن‌ها در اتحادیه اروپا در دسترس هستند، یکی به‌طور جهانی به جز ایالات متحده و یکی فقط در ایالات متحده قابل دسترسی است.

اگرچه این تلاش‌ها خوب به نظر می‌رسند، اما اکثر پلتفرم‌هایی که این سهام را ارائه می‌دهند، آن‌ها را به روش‌هایی محدود می‌کنند که بسیار خسته‌کننده است و نشان می‌دهد زیرساخت‌های آن‌ها هنوز به‌طور کامل با دنیای کریپتو سازگار نیستند. محدودیت‌های موجود عمدتاً به دلیل تلاش برای تطابق با مقررات نه‌چندان واضح یا نواقص بازارهای فعلی است، مانند عدم وجود ساعات کاری در آخر هفته.

غلبه بر محدودیت‌ها

مثال KYC را در نظر بگیرید. اگرچه قوانین KYC احتمالاً از بین نخواهند رفت، اما با استاندارد شدن، به جای محدود شدن به معامله با گروه کوچکی از افرادی که از همان فروشنده و همکار استفاده می‌کنند، تمامی استخرهای کوچک نقدینگی به هم متصل شده و به یک استخر بزرگ‌تر تبدیل خواهند شد. و با عمق بیشتر نقدینگی، بازارسازان مایل خواهند بود تجارت ۲۴ ساعته هفت روز هفته را بدون جریمه قیمتی پشتیبانی کنند. رشد بلوغ مقررات احتمالاً به حقوق رأی‌دهی، پرداخت سود و اتوماسیون مالیات‌های کسر شده نیز کمک خواهد کرد.

این مراحل در نهایت تجارت سهام توکنیزه شده را تقریباً به سطح تجارت سهام سنتی خواهد رساند. اگر به تشبیه موسیقی برگردیم، این خوب است، اما دلیل قانع‌کننده‌ای برای تغییر نیست. بیشتر به کسانی که امروز دسترسی محدودی به سهام دارند جذاب خواهد بود، اما اگر دارایی‌های زنجیره‌ای داشته و KYC معتبری دارید، احتمالاً می‌توانید حساب بانکی و کارگزاری را هم داشته باشید. این به این معنی است که برابری با خدمات موجود قانع‌کننده نخواهد بود.

ما می‌توانیم ببینیم که پیشنهادهای زنجیره‌ای به کجا می‌روند و این بیش از برابری است. اعلام شبکه لایه ۲ توسط رابین‌هود روی اتریوم شامل وعده دسترسی توکنیزه شده به شرکت‌های خصوصی مانند SpaceX و OpenAI بود. علاوه بر این، توانایی اتصال دارایی‌های زنجیره‌ای به خدمات دیفای و استفاده از آن‌ها به‌عنوان وثیقه یا اعطای وام برای بازده اضافی کاربران بسیاری را به بازار خواهد آورد.

در نهایت، من فکر می‌کنم پتانسیل واقعی برای تحول در حاکمیت شرکتی وجود دارد. با وجود صدها سال تجربه، حاکمیت سهامداران همچنان نیازمند بهبود است. بسیاری از صاحبان سهام از حقوق خود استفاده نمی‌کنند. این شگفت‌آور نیست، زیرا حتی با سیاست‌های واقعی هم به سختی همگام می‌شویم. اما با قراردادهای هوشمند، امکان واگذاری حقوق رأی به متخصصانی که به آن‌ها اعتماد دارید، جهانی جدید از حاکمیت آگاهانه را باز می‌کند.

پذیرش اولیه اغلب توسط کاربرانی با نیازهای خاص و تمایل به ریسک هدایت می‌شود. این نمونه‌ای کامل از کل اکوسیستم کریپتو است، شامل کاربرانی که دارایی‌هایی بیرون از سیستم مالی سنتی دارند.

اما، با گذشت زمان، ما از “به‌خاطر این‌که می‌توانیم” به چیزی بسیار بهتر خواهیم رسید. و وقتی این اتفاق بیفتد، ارزش فعلی ۳-۴ تریلیون دلاری دارایی‌های کریپتو و چند صد میلیارد دلار استیبل‌کوین در مقابل ۲۰۰+ تریلیون دلار سهام و اوراق قرضه که می‌توانند به زنجیره بیایند، ناچیز خواهد بود. این فقط مسئله زمان است.