پرداخت‌های استیبل‌کوین تا ۲۰۳۰ به ۱ تریلیون دلار می‌رسد، به گفته کی‌راک

بر اساس گزارش مشترک بازارساز ارز دیجیتال Keyrock و صرافی لاتین آمریکایی Bitso، پیش‌بینی می‌شود تا پایان این دهه حجم تراکنش‌های پرداختی با استیبل‌کوین‌ها به بیش از ۱ تریلیون دلار در سال برسد.

این رشد به وسیله پذیرش نهادها در بخش‌های کسب‌وکار به کسب‌وکار (B2B)، همتا به همتا (P2P) و پرداخت با کارت‌ها صورت خواهد گرفت، بخش‌هایی که هم‌اکنون نیز نشانه‌هایی از رشد سریع را نشان داده‌اند.

گزارش تأکید می‌کند که چرا استیبل‌کوین‌ها در حال کسب جایگاه در صنعت مالی هستند: این ارزها می‌توانند از نظر سرعت و هزینه، روش‌های پرداخت سنتی را به چالش بکشند. به عنوان مثال، ارسال ۲۰۰ دلار از طریق یک بانک می‌تواند تا ۱۳ درصد کارمزد داشته باشد و روزها طول بکشد تا تسویه شود، در حالی که استیبل‌کوین‌ها می‌توانند این تراکنش را در چند ثانیه و با هزینه‌ای بسیار کمتر انجام دهند.

تسویه معاملات ارز خارجی (FX) می‌تواند بزرگترین فرصت دست‌نخورده باشد. بازار ۷.۵ تریلیون دلاری روزانه FX هنوز به‌طور عمده از طریق بانک‌های کارگزار و بر اساس T+2 تسویه می‌شود. در همین حال، استفاده از استیبل‌کوین‌ها در FX زنجیره‌ای می‌تواند مبادلات اتمی با تسویه تقریباً فوری و کاهش ریسک‌های طرف مقابل را ممکن سازد.

این کارایی‌ها می‌تواند پرداخت‌های بین‌المللی را نیز متحول کند. با شفافیت بیشتر نظارتی، نقدینگی بیشتر و قابلیت همکاری بهتر، استیبل‌کوین‌ها می‌توانند تا پایان دهه تا ۱۲ درصد از کل جریان‌های پرداختی بین‌المللی را مدیریت کنند.

با توجه به فرصت‌های موجود، نویسندگان پیش‌بینی کردند که هر شرکت بزرگ فینتک به زودی زیرساخت‌های استیبل‌کوین را ادغام خواهد کرد، همان‌طور که ابزارهای نرم‌افزاری به‌صورت سرویس (SaaS) همه‌گیر شدند.

در عمل، این می‌تواند به معنای انتقال ارزش در زنجیره توسط کیف پول‌ها و پلتفرم‌های پرداخت، نگهداری استیبل‌کوین‌ها توسط بخش‌های خزانه‌داری و بهره‌برداری از آن‌ها برای کسب سود و تسویه فوری بازرگانان در چندین ارز باشد.

رشد سریع استیبل‌کوین‌ها که دارای سرمایه بازاری ۲۶۰ میلیارد دلاری هستند، می‌تواند بر سیاست‌های پولی نیز تأثیر بگذارد. عرضه استیبل‌کوین‌ها می‌تواند در حالت صعودی به ۱۰ درصد از عرضه پولی M2 آمریکا برسد، که این در حال حاضر ۱ درصد است، و تقریباً یک چهارم بازار اوراق دولت آمریکا را تشکیل دهد و بر مدیریت نرخ‌های بهره کوتاه‌مدت توسط فدرال رزرو تأثیر بگذارد.