چکیده
- حرکت آهستهی پول نسبت به ایمیلها و تأثیر منفی آن بر اقتصاد جهانی بررسی شده است.
- ورود استیبلکوینها بهعنوان کاتالیزور تغییری در سرعت انتقال پول نشان داده شده است.
- نیاز به زیرساختهای مشترک و باز برای تبدیل سریع داراییها بدون واسطه و تاخیر بررسی شده است.
ایمیلها در عرض چند میلیثانیه در سراسر جهان ارسال میشوند، اما انتقال پول همچنان به کندی انجام میشود. انتقال وجه، بهویژه برای پرداختهای بینالمللی، ممکن است چندین روز طول بکشد و در روزهای تعطیل و آخر هفتهها زمان بیشتری نیاز داشته باشد. این مسئله باعث میشود که تریلیونها دلار در جاهایی گرفتار شوند که نمیتوانند بازدهی کسب کنند.
این ناکارآمدی فراتر از یک ناراحتی ساده است و یک مانع سیستماتیک به شمار میآید. برای شرکتها و مؤسسات مالی، دسترسی با تأخیر به نقدینگی به معنی افزایش هزینهها، محدودیت در سرمایهی در حال گردش و ایجاد مانعی ساختاری در دنیایی است که انتظار دارد همهچیز بهصورت آنی انجام شود.
استیبلکوینها به عنوان کاتالیزور
ظهور استیبلکوینها نشان داده که پول میتواند با سرعت اینترنت حرکت کند. امروزه تراکنشهایی به ارزش تریلیونها دلار بهطور آنی بر روی بلاکچین انجام میشود و استیبلکوینها، نقدینگی دلار را که قدرتبخش بازارهای کریپتو، پرداختها و حوالهها است، فراهم میکنند. اما استیبلکوینها خود تنها نیمی از مشکل را حل کردهاند.

استیبلکوینها سرعت را فراهم میکنند، اما بازدهی ندارند. بهطور کلی، موجودی استیبلکوینها که به صدها میلیارد دلار میرسد، هیچ سودی کسب نمیکند. در مقابل، داراییهای توکنیزه شده خزانهداری و صندوقهای بازار پول که ابزارهایی با ریسک پایین و دارای بازدهی هستند، نرخ بدون ریسک را پرداخت میکنند. چالش این است که اشتراکها و بازخریدها در این محصولات هنوز بر اساس زمانبندیهای ناهمزمان و معمولاً T+2 انجام میشود که باعث قفل شدن سرمایهای که بهطور فوری نیاز است، میشود.
همگرایی و ترکیبپذیری
صنعت اکنون در آستانه همگرایی قرار دارد. مدیران دارایی برتر جهان اکنون صندوقهای بازار پول توکنیزه شده ارائه میدهند. برای مثال، BUIDL بلکراک بیش از ۲ میلیارد دلار دارایی تحت مدیریت دارد.

این صندوقهای توکنیزه شده میتوانند بهطور آنی و حتی اتمی، در برابر سایر ابزارهای توکنیزه شده مانند استیبلکوینها منتقل و تسویه شوند. با افزایش فعالیتهای استیبلکوین، نیازهای مدیریت نقدینگی و خزانه نیز افزایش مییابد که توکنیزه شدههای خزانهداری راهحل بهینه آنها هستند.
آنچه که کمبود آن احساس میشود، زیرساختهای متصلکننده است. بدون زیرساختهای بیطرف برای تسهیل مبادلات اتمی و ۲۴/۷ بین استیبلکوینها و خزانهداریهای توکنیزه شده، ما فقط محدودیتهای قدیمی را دیجیتالی میکنیم. پیشرفت واقعی زمانی حاصل میشود که مؤسسات بتوانند داراییهای بدون ریسک را نگهداری کنند و بهصورت آنی و بدون واسطه، تأخیر یا لغزش قیمت به نقدینگی تبدیل کنند.
اهمیت
اهمیت این موضوع بسیار زیاد است. تنها در ایالات متحده، سپردههای بانکی بدون بهره نزدیک به ۴.۰ تریلیون دلار است. اگر حتی بخشی از این سپردهها به خزانهداریهای توکنیزه شده منتقل شود و بهصورت آنی به استیبلکوینها تبدیل شوند، صدها میلیارد دلار بازدهی آزاد خواهد شد در حالی که نقدینگی کامل حفظ میشود. این یک تغییر حاشیهای نیست، بلکه یک تغییر ساختاری در سیستم مالی جهانی است.
در این آینده، نیاز به زیرساختهای باز، بیطرف و سازگار است. باغهای دیواری اختصاصی ممکن است برای یک مؤسسه بهینه باشند، اما مزایای سیستماتیک تنها زمانی به وجود میآیند که منافع میان ناشران، مدیران دارایی، نگهبانان و سرمایهگذاران هماهنگ شوند. همانطور که شبکههای پرداخت جهانی به استانداردهای همکارپذیر نیاز دارند، بازارهای توکنیزه شده نیز به شبکههای مشترک برای نقدینگی نیاز دارند.
مسیر پیش رو
شکاف نقدینگی یک ضرورت فنی نیست. ابزارها وجود دارند: داراییهای بدون ریسک توکنیزه شده، پول قابل برنامهریزی و قراردادهای هوشمند قادر به اجرای تسویهی بینیاز از اعتماد و آنی. آنچه که اکنون لازم است، فوریت است — توسط مؤسسات، فناوران و سیاستگذاران — برای پر کردن این شکاف.
آیندهی مالی تنها پرداختهای سریعتر نیست. این دنیایی است که در آن سرمایه هرگز بیکار نمیماند، توازن بین نقدینگی و بازدهی ناپدید میشود و پایههای بازارهای مالی برای اقتصادی همیشه فعال و جهانی بازسازی میشود.
این آینده نزدیکتر از آن است که بیشتر افراد تصور میکنند. کسانی که این آینده را بپذیرند، دورهی جدیدی از بازارهای مالی را تعریف خواهند کرد؛ کسانی که تردید کنند، عقب خواهند ماند.