رفع چالش‌های ورود به دنیای وب ۳ برای تازه‌واردان

تصور کنید اولین روز کسی وارد دنیای ارزهای دیجیتال می‌شود. او وعده‌های مالکیت پول شخصی، دسترسی به بازارهای جهانی و شرکت در اقتصاد جدید را می‌شنود. او یک کیف پول دانلود می‌کند، مقداری اتر می‌خرد و سپس با یک اپلیکیشن جالب آشنا می‌شود. اما ناگهان پیامی ظاهر می‌شود که از او می‌خواهد به شبکه Base تغییر کند.

این وضعیت برای بسیاری گیج‌کننده است. آن‌ها به جست‌وجو در اینترنت می‌پردازند، ویدئوهای آموزشی را تماشا می‌کنند و شاید موفق شوند، شاید هم نه. اغلب کاربران فقط ترک می‌کنند؛ طبق مطالعه‌ای، ۸۰ درصد از کاربران ارزهای دیجیتال طی ۹۰ روز اول زنجیره‌ها را ترک می‌کنند.

بزرگ‌ترین نوآوری دهه گذشته، یعنی تکثیر بلاکچین‌های قدرتمند، به‌طور ناخواسته بزرگ‌ترین ضعف وب ۳ را ایجاد کرده است: تجربه کاربری پراکنده و دست و پا گیر که همه جز کاربران مصمم را دور می‌کند.

تجربیات از MetaMask

زمانی که در ConsenSys بودم، ماموریت ساده بود: جهان را با MetaMask به اتریوم وارد کنیم. آن زمان تنها یک زنجیره وجود داشت که کاربران MetaMask می‌توانستند به آن دسترسی داشته باشند. کاربران می‌توانستند بر برنامه‌ها و انقلابی که در حال ساختن آن بودیم تمرکز کنند. MetaMask به عنوان دروازه‌ای موفق به میلیون‌ها کاربر و میلیاردها حجم تراکنش دست یافت.

اما دیدن تکامل آن مشکل بنیادین صنعت ما را آشکار کرد. منوی کشویی “شبکه‌ها” که با راه‌اندازی سایر زنجیره‌ها ظاهر شد، یک ویژگی نبود، بلکه اعترافی به شکست بود. ما گسترش فنی را بر فهم کاربران اولویت داده بودیم.

چرا استفاده از ارزهای دیجیتال دشوار است

امروز می‌خواهید دارایی‌های اتریوم را در یک برنامه سولانا استفاده کنید؟ آماده باشید. ابتدا یک پل پیدا کنید (موفق باشید که گزینه ایمن، سازگار و کم‌هزینه را انتخاب کنید). کیف پولتان را متصل کنید. توکن‌ها را تایید کنید. هزینه گس را بپردازید. منتظر تاییدها بمانید. شبکه را در کیف پولتان تغییر دهید. دوباره متصل شوید. امیدوار باشید که چیزی اشتباه نشده باشد. سه مرورگر بلاکچین مختلف را بررسی کنید تا دارایی‌تان را پیگیری کنید.

ما در معادل دیجیتال دوران تاریک قبل از اینترنت زندگی می‌کنیم، زمانی که باید می‌دانستید آیا یک سرویس در AOL یا CompuServe است و به‌صورت دستی به شبکه‌های مختلف وصل می‌شدید. اینترنت به این دلیل پیروز نشد که فناوری بهتری داشت، بلکه پیروز شد وقتی که پیچیدگی‌ها ناپدید شدند.

توسعه‌دهندگان در بحران

کیف‌پول‌ها متهم می‌شوند، اما آن‌ها فقط آشفتگی زیرین را نشان می‌دهند. فاجعه واقعی در بستر کد است. به تازگی یکی از بنیان‌گذاران به من گفت که نقطه شکستشان کجا بود: “ما روی اتریوم شروع به کار کردیم و توجه واقعی را به دست آوردیم. کاربران آن را دوست داشتند. سپس سعی کردیم به سولانا و سوی گسترش پیدا کنیم تا به افراد بیشتری دسترسی داشته باشیم. ناگهان در حال یادگیری زبان‌های برنامه‌نویسی جدید بودیم، زنجیره‌ها را با پل‌های موقت به هم وصل می‌کردیم و سه کدبیس مجزا را نگه می‌داشتیم. شش ماه بعد، از گسترش دست کشیدیم. پیچیدگی ما را می‌کشت.”

راه‌حل موجود است

راه‌حل نیازمند چیزی بیشتر از واسط‌های کیف‌پول بهتر یا پل‌های روان‌تر است. ما به Abstraction Chain نیاز داریم. ما به توانایی برای تعامل با هر زنجیره به‌صورت بومی نیاز داریم، به گونه‌ای که بلاکچین زیرین برای کاربران ناپیدا باشد. این فناوری امروز وجود دارد. گروه‌های مختلفی در حال ساخت آن هستند. راه‌حل‌های مثل ZeroDev تجربه کاربری کیف‌پول را بهبود می‌بخشند و راه‌حل‌های پیام‌رسانی میان زنجیره‌ای مثل Chainlink CCIP به انتقال داده از زنجیره A به زنجیره B کمک می‌کنند. بلاکچین‌هایی مثل ZetaChain (که من یکی از مشارکت‌کنندگان اصلی آن هستم) به گونه‌ای دیگر به این موضوع نزدیک می‌شوند. از روز اول، آن‌ها برنامه‌هایی را امکان‌پذیر می‌سازند که تمام زنجیره‌های اصلی، از جمله شبکه بیتکوین را شامل می‌شود.

تصور کنید یک لایه جهانی که به همه زنجیره‌ها به‌صورت امن وصل می‌شود، جایی که یک قرارداد هوشمند واحد دارایی‌ها و منطق را در همه جا به‌طور همزمان مدیریت می‌کند. کاربران یک اقدام ساده با یک کلیک مانند تعویض BTC بومی با ETH، واریز استیبل‌کوین‌ها در اتریوم به یک برنامه درآمدی در سولانا یا قبول پرداخت در هر توکنی روی هر زنجیره‌ای را مشاهده می‌کنند. پروتکل به‌طور خودکار تمام عملیات پیچیده میان زنجیره‌ای را مدیریت می‌کند. بدون پاپ‌آپ. بدون تغییر. بدون اضطراب در مورد بودن در شبکه “درست”.

زمان انتخاب رسیده است

صنعت کریپتو در نقطه عطفی قرار دارد. می‌توانیم به ساخت برای خودمان ادامه دهیم، زنجیره‌های بیشتر، پل‌های بیشتر، پیچیدگی بیشتر اضافه کنیم و در یک گوشه کوچک از مالی بمانیم. یا می‌توانیم نهایتاً کاربران را در اولویت قرار دهیم. به یاد داشته باشید که چرا این حرکت را شروع کردیم؟ برای ایجاد یک سیستم مالی بهتر. برای دادن کنترل به افراد. برای حذف واسطه‌ها. هیچ‌کدام از این‌ها اهمیتی ندارد اگر افراد عادی نتوانند از آنچه که می‌سازیم استفاده کنند.